pengajianmalaysiaikmtsya.blogspot.com Open in urlscan Pro
2a00:1450:4001:80f::2001 Public Scan

Back to summary

URL:
http://pengajianmalaysiaikmtsya.blogspot.com/
Submission: On March 19 via api (March 19th 2024, 3:38:50 am UTC) from US — Scanned from DE

Form analysis
0 forms found in the DOM

Text Content

PENGAJIAN MALAYSIA

Daripada Abu Hurairah bahawa Rasulullah s.a.w. bersabda: Apabila seseorang itu
meninggal dunia maka terputuslah amalannya kecuali dari tiga perkara, sedekah
jariah, ilmu yang dimanfaatkan dan anak yang soleh mendoakan untuknya

FRIDAY 19 SEPTEMBER 2014

BAB 15: DASAR POLITIK

PENGENALAN

Amalan dasar luar negara kita setelah hampir 50 tahun merdeka telah banyak
memberi manfaat kepada negara. Dasar luar yang pragmatik dan berlandaskan
keperluan serta kepentingan negara telah menghasilkan sebuah negara Malaysia
yang pesat membangun, dihormati serta disegani dunia luar. Hari ini, kita
berdiri sama tinggi dan duduk sama rendah dengan negara-negara maju dunia. Kita
bebas dan bermaruah. Kita tidak rasa tersisih ataupun diketepikan oleh
masyarakat dunia. Suara kita terus didengari di persada antarabangsa.

Dasar luar negara yang pro-aktif dan bervisi adalah mustahak untuk menjamin
kepentingan dan kedaulatan negara. Tanpa dasar luar yang mantap, Malaysia
mungkin telah lama hanyut, hidup mengikut telunjuk kuasa-kuasa besar. Sehubungan
itu, penting bagi penggubalan dasar luar negara mencerminkan keadaan serta
keperluan dalaman negara.

HASIL PEMBELAJARAN

1. Menerangkan dan membezakan prinsip-prinsip dasar luar berdasarkan
era kepimpinan.
2. Menerangkan latarbelakang dan objektif setiap kerjasama yang
dijalinkan secara multi-literal seperti ASEAN, OIC, PBB, KOMANWEL dan NAM.

14.1 DASAR LUAR PEMIMPIN NEGARA

Dasar luar Malaysia yang telah dibentuk sejak merdeka telah melalui empat tahap
oleh pemimpin yang berbeza. Semasa pemerintahan Tunku Abdul Rahman (1957-1970),
dasar luar Malaysia lebih bercorak pro-Barat dan antikomunis memandangkan negara
baharu sahaja merdeka dan pada waktu ini ancaman komunis masih kuat.[1]

Pada zaman Tun Abdul Razak Hussein (1970-1975), dasar luar Malaysia
menitikberatkan pembangunan dan integrasi sosial dengan mengadakan lebih banyak
hubungan diplomatik dengan semua negara tanpa mengira ideologi politik.

Pada zaman kepimpinan Tun Hussein Onn (1975-1981), penekanan dasar luar adalah
berdasarkan kerjasama pertahanan dan keselamatan negara.

Semasa era pemerintahan Tun Dr Mahathir Mohammad, dasar luar negara lebih
mementingkan hubungan ekonomi dan mengekalkan dasar-dasar sebelumnya. Selain
itu, soal keamanan dan keadilan masyarakat antarabangsa juga turut menjadi
agenda penting.

Dasar luar di bawah pimpinan Datuk Seri Abdullah Badawi, beliau menekankan
hubungan dagangan dengan Negara China, membuka lembaran baru dalam hubungan
antara Malaysia dengan Singapura di samping meneruskan dasar-dasar pemimpin
terdahulu.

Malaysia menjalinkan hubungan dengan negara luar melalui dua pendekatan iaitu
secara bilateral dan multilateral. Contohnya, hubungan bilateral iaitu hubungan
sebuah negara sahaja, contohnya Malaysia dengan Iran, manakala hubungan
militeral pula merupakan hubungan secara kumpulan seperti Malaysia dengan negara
lain melalui PBB, ASEAN, OIC dan sebagainya.

PERKEMBANGAN DASAR LUAR MALAYSIA

Dasar luar Malaysia telah melalui beberapa perubahan selaras dengan perkembangan
di dalam dan di luar negara. Dasar luar Malaysia terbahagi kepada lima tahap
mengikut pemimpin negara Malaysia yang memerintah pada masa itu[2].

Dasar Luar Dalam Tempoh 1957 – 1969

Dasar luar Malaysia di bawah pimpinan Tunku Abdul Rahman adalah bercorak
Pro-Barat, Pro-Komanwel dan Anti-Komunis.

1. Dasar Pro-Barat

i. Perjanjian Pertahanan Anglo-Malaya (AMDA) dimeterikan pada tahun
1957. Kerajaan British menajmin bantuan tentera sekiranya tanah Melayu diserang
oleh mana-mana negara.
ii. Mengamalkan dasar perdagangan bebas (laissez–faire). Perjanjian pelaburan
ditandatangani dengan beberapa negara bukan komunis seperti Jerman Barat,
Amerika Syarikat dan Jepun.

2. Dasar Anti-Komunis

i. Tunku Abdul Rahman telah memberi sokongan penuh kepada Amerika
Syarikat untuk membendung perluasan pengaruh komunis di Vietnam Selatan.
ii. Melawat Vietnam selatan pada tahun 1958 dan memberi jaminan
persahabatan kepada Presiden Ngo Dinh Diem.
iii. Tidak mengiktirafkan Republik Rakyat China yang diperintah oleh
kerajaan Komunis. Juga mengutuk pencerobohan China ke atas Tibet pada tahun
1959.

3. Dasar Kerjasama Serantau

i. Menganggotai Persatuan Negara-negara Asia Tenggara (ASA) pada tahun
1961 bersama dengan Negara Thai dan Filipina.
ii. Menganggotai MAPHILINDO pada tahun 1963.
iii. Menganggotai ASEAN pada tahun 1967.
iv. Menganggotai Gerakan Negara-negara Berkecuali (NAM).
v. Menganggotai Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu (PBB).[3]

Dasar Luar Dalam Tempoh 1970 – 1980

1. Dasar Berkecuali

i. Tamat konfrontasi dengan Indonesia.
ii. Berpegang teguh kepad dasar berkecuali dan ZOPFAN.
iii. Menggugurkan dasar anti-komunis, mengadakan hubungan diplomatik
dengan Republik Rakyat China, Rusia dan Jerman Timur.
iv. Menyokong kemasukan China dalam PBB.

2. Dasar Pro-Barat Yang Semakin Luntur

Corak perniagaan dan perdagangan laissez-faire berubah menjadi campuran. Jadi
pelaburan asing disekat (selaras dengan Dasar Ekonomi Baru)

3. Dasar Pro-Islam

i. Aktif dalam Pertubuhan Persidangan Islam OIC.
ii. Mengeratkan hubungan dengan negara-negara Islam seperti PLO dan
negara Arab.

4. Penglibatan Yang Aktif Dalam PBB

Dasar Luar Dalam Tempoh 1980-an

1. Mengamalkan Dasar Pandang Ke Timur

Merapatkan hubungan dan kerjasama teknikal dan perdagangan dengan negara Jepun
dan Korea Selatan.

2. Mengurangkan Pergantungan Kepada Barat

Mewujudkan Kumpulan 15 yang terdiri daripada negara sedang membangun.

3. Mementingkan Semangat Selatan-Selatan

i. Mengadakan Suruhanjaya Selatan-Selatan dan Dialog Selatan-Selatan.
ii. Berjuang mewujudkan Order Baru Ekonomi Dunia.

4. Bergiat Cergas Dalam KOMANWEL

Menjadi tuan rumah kepada CHOGM pada tahun 1989.

5. Isu Antartika

Antartika boleh digunakan untuk menggalakkan pelucutan senjata nuklear tetapi
mesti bebas daripada ketenteraan dan senjata nuklear.

Dasar Luar Dalam Tempoh 1990-an

i. Lantang menyuarakan isu alam sekitar, mahukan negara maju
memikul tanggungjawab bersama (Sidang Kemuncak Bumi).
ii. Menjadi tuan rumah kepada IFNGO (Persidangan Badan-badan Bukan
Kerajaan dalam Pencegahan dan Penyalahgunaan Dadah).
iii. Mengemukakan ketidakpuasan cara PBB menyelesaikan isu
Bosnia-Herzergovina.
iv. Menentang ujian nuklear yang dijalankan oleh Perancis di Lautan
Pasifik Selatan.
v. Pada tahun 1996, Tan Sri Razali Ismail iaitu Wakil Tetap Malaysia
ke PBB dilantik menjadi Presiden Perhimpunan Agung PBB.

Dasar Luar Dalam Tempoh 2000-an

i. Menghantar pasukan tentera untuk menyertai pasukan pengaman PBB
di Timor Timur di Indonesia.
ii. Menentang keganasan antarabangsa dan menentang pengambilan
tindakan ketenteraan untuk menghapuskan keganasan.
iii. Menyeru PBB menganjurkan persidangan antarabangsa untuk mengkaji
punca-punca yang menyebabkan munculnya kumpulan pengganas.
iv. Menjadi Pengerusi NAM dan OIC pada tahun 2003.

14.2 PERSATUAN NEGARA-NEGARA ASIA TENGGARA (ASEAN)

Logo ASEAN

Persatuan Negara-negara Asia Tenggara atau lebih dikenali sebagai Association of
South East Asian Nations (ASEAN) di tubuhkan pada pada 8 Ogos 1967.

Penubuhan ASEAN diisytiharkan melalui Deklarasi Bangkok yang ditandatangani Oleh
Tun Abdul Razak (Timbalan Perdana Menteri Malaysia), Tun Adam Malik (Menteri
Luar Indonesia), S. Rajaratnam (Menteri Luar Singapura), Thanat Khoman (Menteri
Luar Thailand) dan N. Romas (Setiausaha Luar Filipina)[4].

Deklarasi Bangkok 1967 ada menyebut bahawa ASEAN bertujuan untuk memperbaiki
kerjasama dalam bidang ekonomi, sosial, budaya, pendidikan, Teknologi dan
pentadbiran dan diharapkan dapat mewujudkan keamanan dan kestabilan di rantau
Asia Tenggara.

Penyertaan Malaysia dalam ASEAN merupakan satu keutamaan dalam menentukan arah
tuju dasar luar negara. Malaysia mementingkan pengukuhan ASEAN kerana sekiranya
kestabilan ASEAN terjejas, ini akan memberi kesan negetif terhadap Malaysia,
terutama dari segi politik dan ekonomi.

Objektif Penubuhan ASEAN

Walaupun pertimbangan politik dan strategik merupakan asas penubuhan ASEAN namun
peranan Deklarasi Bangkok amat penting khususnya dalam mewujudkan kerjasama
ekonomi dan kestabilan sosial kawasan serantau. Deklarasi Bangkok telah
menggariskan tujuh matlamat penting penubuhan ASEAN iaitu:

i. Mempercepatkan pertumbuhan dan perkembangan ekonomi, kemajuan
sosial dan pembangunan kebudayaan serantau.
ii. Mengekalkan keamanan dan kestabilan kawasan serantau dengan
menghormati dan mematuhi peraturan, undang-undang dan keadilan negara-negara
kawasan serantau serta mematuhi prinsip Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu.
iii. Memupuk kerjasama yang aktif dan mengembangkan kepentingan
bersama dalam bidang ekonomi, sosial, kebudayaan, teknikal, saintifik dan
pentadbiran.
iv. Membekalkan bantuan dan kemudahan latihan, penyelidikan dan
pembangunan dikalangan negara-negara anggota.
v. Mewujudkan kerjasama yang lebih efektif dalam penggunaan sumber
yang lebih banyak dalam industri pertanian, memperluaskan perdagangan dan
membuat kajian mengenai masalah perdagangan komoditi antarabangsa, meningkatkan
kemajuan bidang pengangkutan dan perhubungan serta bekerjasama bagi menaik taraf
hidup rakyat negara-negara anggota.
vi. Meningkatkan bidang pengajian dan pendidikan yang lebih maju di
Asia Tenggara.
vii. Mengekalkan kerjasama yang erat dan berfaedah menerusi pertubuhan
serantau serta pertubuhan antarabangsa yang telah wujud dan mempunyai matlamat
yang sama.

PRINSIP- PRINSIP UTAMA ASEAN

Prinsip-prinsip utama ASEAN digariskan seperti berikut:
i. Hormat terhadap kemerdekaan, ketuanan, kesamaan, integriti
jajahan dan identiti nasional semua negara.
ii. Hak untuk setiap negara untuk memimpin kehadiran nasional bebas
daripada campur tangan luar.
iii. Penyelesaian perbezaan atau perdebatan dengan aman.
iv. Menolak penggunaan ketenteraan.
v. Kerjasama effektif antara anggota.

Negara-Negara Anggota Dan Tarikh Menyertai ASEAN

SEHINGGA KINI, ASEAN DIANGGOTAI OLEH 10 BUAH NEGARA IAITU :

(1) Malaysia – 8 Ogos 1967
(2) Thailand – 8 Ogos 1967
(3) Indonesia – 8 Ogos 1967
(4) Filipina – 8 Ogos 1967.
(5) Singapura – 8 Ogos 1967.
(6) Brunei Darussalam – 8 Januari 1984.
(7) Vietnam – 28 Julai 1995
(8) Laos – 23 Julai 1997
(9) Myanmar – 23 Julai 1997
(10) Cambodia – 30 April 1999

KERJASAMA DALAM BIDANG POLITIK DAN KESELAMATAN

Kerjasama dalam bidang politik dan keselamatan menjadi agenda utama ASEAN pada
peringkat awal penubuhannya. Antara agenda penting ASEAN yang melibatkan isu-isu
politik dan keselamatan[5] ialah:

i. ZOPFAN (Zon Aman, Bebas dn Berkecuali) 1971.
ii. Perjanjian Berbaik-baik dan Kerjasama Asia Tenggara (TAC) 1976.
iii. Deklarasi Konkord ASEAN 1976.
iv. Forum Serantau ASEAN (ARF) 1994.
v. Perjanjian Zon Bebas Senjata Nuklear Asia Tenggara (SEANWFZ) 1995.

KERJASAMA DALAM BIDANG EKONOMI

Antara kerjasama ekonomi yang dilaksanakana oleh ASEAN ialah:

i. Projek Industri ASEAN 1976.
ii. Skim Pelengkap Industri ASEAN 1981.

Kerjasama Dalam Bidang Sosial

Antara kerjasama sosial yang dilaksanakan oleh ASEAN ialah:

i. Menganjurkan pesta filem dan pesta lagu ASEAN.
ii. Pertunjukan kebudayaan ASEAN dan pertukaran radio dan
televisyen.
iii. Kerjasama kesusateraan, sukan dan kesihatan.
iv. Setiap negara anggota menyediakan tempat di pusat pengajian
tinggi kepada pelajar dari negara anggota yang lain.
v. Penubuhan SEAMEO (Pertubuhan Menteri-Menteri Pelajaran Asia
Tenggara) untuk memajukan kerjasama dalam bidang pelajaran, sains dan
kebudayaan.
vi. Kerjasama dalam mengawal penyalahgunaan dadah.
vii. Usahasama dalam menjalankan penyelidikan ke atas penyakit-penyakit
tropika.
viii. Kerjasama dalam bidang pelancongan dengan mengadakan projek-projek
pelancongan secara bergilir-gilir diantara anggota ASEAN[6].

Rakan dialog ASEAN terdiri daripada China, Jepun, Korea Selatan dan India.

14.4 PERTUBUHAN PERSIDANGAN ISLAM (OIC)

OIC ditubuhkan pada 25 September 1969 di Rabat, Marocco, sebagai menyahut
seruan Almarhum Raja Faysal Ibn Abdulaziz kearah penyatupaduan dunia Islam. Ibu
pejabatnya terletak di Jeddah, Arab Saudi. Malaysia turut menganggotai OIC dan
Tunku Abdul Rahman (bekas Perdana Menteri Malaysia) telah dilantik menjadi
Setiausaha Agung OIC yang pertama.

OBJEKTIF PENUBUHAN OIC

i. Tujuan utama penubuhan OIC ialah untuk mewujudkan kerjasama
antara negara- negara angota ke arah memupuk perpaduan umat Islam di dunia.
ii. Mengeratkan perpaduan dan kerjasama di kalangan negara anggota
khususnya dalam bidang ekonomi, sains, sosial dan kebudayaan.
iii. Memperkukuhkan kerjasama bagi memelihara kehormatan, kemerdekaan
dan hak bangsa.
iv. Menyelesaikan masalah pertelingkahan yang melibatkan negara Islam.
v. Menghapuskan sebarang penindasan dan penjajahan bagi mewujudkan
keamanan sejagat.

Negara Anggota OIC

Organisasi ini terdiri daripada gabungan 57 buah negara Islam di seluruh dunia.
Kebanyakannya terdiri dari negara Timur Tengah dan Utara Afrika. Terdapat juga
ahlinya dari negara Asia Tenggara, Eropah dan Amerika Selatan.[7] Antaranya
ialah:

1. Afghanistan 2. Albania 3. Algeria 4.
Azerbaijan
5. Bahrain 6. Bangladesh 7. Benin 8.
Brunei
9. Burkina Faso 10. Cameroon 11. Chad 12. Comoros
13. Guyana 14. Indonesia 15. Iran 16.
Iraq
17. Jordan 18. Kazakhstan 19. Kuwait 20.
Kyrgystan
21. Lebanon 22. Libya 23. Malaysia 24.
Maldives
25. Pakistan 26. Palestine 27. Qatar 28.
Saudi Arabia
29. Senegal 30. Sierra Leone 31. Somalia 32. Sudan
33. Suriname 34. Syria 35. Tajikistan 36.
Togo
37. Cote d’ Ivoire 38. Djibouti 39. Egypt 40.
Gabon
41. Gambia 42. Guinea 43. Guinea- Bissau
44. Mali 45. Mauritania 46. Morocco 47.
Mozambique
48. Niger 49. Nigeria 50. Oman 51.
Tunisia
52. Turkey 53. Turkmenistan 54. Uganda 55. UAE
56. Uzbekistan 57. Yemen
Program OIC

i. Tabung perpaduan Islam yang ditubuhkan selepas Persidangan
Kemuncak Islam pada tahun 1974.
ii. Pengajian Sejarah Tamadun Islam dan bahasa Arab.
iii. Menubuhkan Universiti Islam Antarabangsa di Malaysia.
iv. Menubuhkan Universiti Islam di Nigeria.
v. Simposium atau seminar antarabangsa seperti, Penerapan Syariah
Islam di Islamabad pada tahun 1979, Islam dan Dasar Sosial Dalam Konteks Bentuk
Baru Ekonomi Antarabangsa di Geneva pada tahun 1980, Islam dan Jurusalam di
Paris pada tahun 1981, Kongres Islam Sedunia di Colombo pada tahun 1982.

STRATEGI OIC

i. Pembiayaan pelajaran, kebajikan, penerbitan dan sukan.
ii. Pembiayaan pembinaan bangunan, membekalkan bahan bacaan dan alat
pendidikan dan menubuhkan ‘fellowship’.
iii. Bantuan kepada negara Islam Afrika yang menderita termasuk Chad,
Gambia, Guinea, Mali, Maritania, Nigeria, Senegal dan Upper Volta.
iv. Kerjasama menyediakan dan menghantar doktor dan petugas perubatan
sukarela.
v. Menumpukan kepada pembangunan kerohanian dan kebajikan khususnya
belia Islam peringkat antarabangsa.
vi. Menyokong aktiviti Bank Pembangunan Islam (IDB) dan menubuhkan IDB
di Malaysia pada tahun 1995.
vii. Bersepadu menyokong perjuangan rakyat Palestin.

PERANAN MALAYSIA DALAM OIC

i. Malaysia telah memainkan peranan aktif dalam usaha perantaraan
bagi menyelesaikan konflik Iran-Iraq melalui OIC. Berikutan pengumuman gencatan
senjata antara Iran-Iraq pada bulan Ogos 1988, sepasukan 15 pegawai tentera
Malaysia telah menyertai pasukan tentera pemerhati PBB.
ii. Malaysia memberi sokongan kuat kepada perjuangan rakyat Palestin
dan pertubuhan Pembebasan Palestin (PLO). Malaysia menjadi tuan rumah pada
Persidangan Keserantauan Asia mengenai ‘Persoalan Palestin’ di Kuala Lumpur pada
bulan Mei 1983. Dan menyokong hak rakyat Palestin untuk menentukan nasib
sendiri, termasuk hak mereka untuk mempunyai sebuah negara yang merdeka dan
berdaulat.
iii. Malaysia juga menyokong perjuangan Mujahidin Afghanistan
terhadap Rejim Kabul yang dibantu oleh tentera Rusia sejak tahun 1979. Malaysia
telah membenarkan Mujahidin Afghanistan membuka pejabat perwakilan di Kuala
Lumpur pada tahun 1984.
iv. Pembinaan Universiti Islam Antarabangsa (UIA) di Selangor, telah
membantu perkembangan pendidikan tinggi di kalangan negara- negara Islam.
v. Mengutuk dasar penghapusan etnik Islam di Bosnia- Herzegovina
vi. Menganjurkan Musabaqah al- Quran pada tiap- tiap tahun.
vii. Mengadakan program Nida Ul Islam untuk mendakwah Islam ke seluruh
dunia.
viii. Memberi bantuan kewangan dan kemanusiaan kepada mangsa gempa bumi
di Turki dan mangsa peperangan di Chechnya.

14.4 PERTUBUHAN NEGARA-NEGARA BEKAS TANAH JAJAHAN BRITISH (KOMANWEL)

Bendera Negara-Negara Komanwel

Pertubuhan Komanwel merupakan sebuah pertubuhan antarabangsa yang dianggotai
oleh negara-negara bekas jajahan British yang telah merdeka. Komanwel telah
ditubuhkan dengan rasminya pada tahun 1931 dan dinaungi oleh Ratu England.

Pertubuhan ini adalah sebagai satu lambang pengaliran rangkaian persahabatan
secara berkesan untuk mengekalkan tanah jajahan British sebagai sebuah negara
yang masih bersatu bukan sahaja dengan Britain malah dengan tanah jajahan yang
lain seperti Australia, New Zealand, Kanada, United Kingdom (Britain), India dan
Sri Lanka.

Negara-negara anggota Komanwel tersebar disetiap benua dan penduduknya terdiri
daripada pelbagai bangsa, agama, bahasa dan kebudayaan. Malahan Komanwel
menjelang abad ke-21 ini meliputi kira-kira suku daripada permukaan bumi dan
penduduknya melebihi 1000 juta orang.

Kini anggota Komanwel sudah mencatat 54 buah negara. Kebanyakan negara anggota
Komanwel mempunyai persamaan dari segi politik, ekonomi, pentadbiran dan
undang-undang. Pertubuhan Komanwel bukanlah sebuah persekutuan yang mempunyai
Kerajaan Pusat. Ia tidak mempunyai sebarang ikatan sepertimana Pertubuhan
Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) dan tidak mempunyai undang-undang bertulis tetapi
hanya Perisytiharan Prinsip Komanwel yang telah diluluskan sebulat suara pada
tahun 1971[8].

Pentadbiran Pertubuhan Komanwel telah dijalankan oleh sebuah sekretariat yang
diketuai oleh Setiausaha Agung Komanwel. Malaysia telah menganggotai Pertubuhan
Komanwel sejak dari tahun 1957. Negara ini telah memperolehi banyak faedah
menerusi penyertaannya dalam Komanwel terutamanya dalam bidang pertahanan,
perdagangan dan pendidikan.

Objektif Penubuhan KOMANWEL

i. Memberi kemudahan dan faedah kepada negara anggota.
ii. Mewujudkan hubungan diplomatik antara negara-negara anggota dan
bukan anggota.
iii. Untuk mewujudkan persahabatan diantara negara-negara bekas
jajahan British suatu masa dahulu.

PROGRAM KOMANWEL

i. Kerjasama perdagangan, penyelidikan dan bantuan ekonomi dan
sosial.
ii. Persidangan speaker-speaker Komanwel pada tahun 1987.
iii. Persidangan ketua-ketua Negara Komanwel pada tahun 1999 di Kuala
Lumpur.
iv. Rancangan Colombo-Program yang paling aktif yang mana ditubuhkan
pada tahun
v. 1950 selepas Mesyuarat Menteri-menteri Luar Negara Komanwel di
Colombo, Sri Lanka.
vi. Rancangan Biasiswa dan Fellowship Komanwel.
vii. Tabung Komanwel.
viii. Kerjasama Teknik.
ix. Isu Antartika sebagai “Warisan Bersama Dunia”.

Strategi KOMANWEL

i. Persidangan di kalangan menteri-menteri berbagai portfolio,
ahli-ahli parlimen dan Speaker Parlimen.
ii. Rancangan Colombo dilaksanakan untuk:
a. membekal pakar-pakar latihan dan penyelidikan.
b. menyediakan tempat latihan di universiti-universiti bagi yang
memerlukan bantuan.
c. menyediakan peralatan bagi penyelidikan dan bantuan.
d. pembiayaan projek-projek pembangunan fizikal.
e. bantuan kesihatan, pertanian dan pemasaran.
f. penentangan terhadap “Isu Aparthied”.
g. menjadikan isu Antartika sebagai agenda Pertubuhan Bangsa-bangsa
Bersatu.

iii. Melalui bidang ekonomi dan perdagangan, Mesyuarat Ketua-ketua
Kerajaan Komanwel (CHOGM) yang diadakan di Vancouver, Kanada pada tahun 1987.
iv. Malaysia diberi penghargaan untuk menjadi tuan rumah bagi sukan
kedua terbesar pada tahun 1998 iaitu Sukan Komanwel.[9]

MALAYSIA DALAM KOMANWEL

i. Malaysia telah menyertai beberapa aktiviti Komanwel termasuk
menjadi pengerusi jawatankuasa bagi menyemak semula peranan dan arah masa
hadapan organisasi ini.
ii. Malaysia juga pernah menjadi tuan rumah Persidangan Ketua-ketua
Kerajaan Komanwel (CHOGM) pada tahun 1989.
iii. Dua deklarasi diisytiharkan melalui persidangan tersebut iaitu
Deklarasi Kuala Lumpur yang berkaitan dengan Dasar Apartheid dan Deklarasi
Langkawi yang berkaitan dengan alam sekitar.
iv. Melalui Deklarasi Kuala Lumpur, negara-negara Komanwel bertekad
untuk memansuhkan Dasar Apartheid yang di Afrika Selatan yang telah di amalkan
sejak 300 tahun dahulu.
v. Di samping itu, Malaysia juga turut memberi kerjasama kepada
Sekretariat Komanwel bagi merangka program kerjasama teknikal yang lengkap dan
menyeluruh di bawah Tabung Komanwel bagi Kerjasama Teknik (CFTC).
vi. Malaysia telah mempengerusikan Kumpulan Perundingan Komanwel
mengenai Pengurusan Teknologi sejak penubuhannya pada tahun 1989. Pada tahun
1995 Malaysia telah mempengerusikan Gabungan Komanwel bagi Pengurusan Teknologi
(CPTM).
vii. Perdana Menteri Y.A.B. Dato’ Seri Dr. Mahathir Mohamad telah
mencadangkan supaya konsep perkongsian pintar yang diilhamkan oleh Malaysia
dipraktikkan di kalangan negara-negara anggota Komanwel.
viii. Hal ini kerana dalam konsep tersebut, semua pihak mendapat
keuntungan. Konsep ini begitu popular dinegara selatan Afrika.
ix. Malaysia juga melibatkan diri dalam sukan Komanwel pada tahun 1998
yang mana atlit-atlit dari seluruh Komanwel dan yang bertaraf dunia akan
mengambil bahagian dalam sukan komanwel yang ke -16 di Malaysia.

14.5 PERGERAKAN NEGARA-NEGARA BERKECUALI (NAM)

Logo NAM

PERGERAKAN BERKECUALI ATAU NAM IALAH SEBUAH ORGANISASI ANTARABANGSA YANG
DISERTAI LEBIH 114 NEGARA YANG BERKECUALI (SEPERTI DI BAWAH ) DAN TIDAK MEMIHAK
KEPADA MANA MANA BLOK KUASA.

Pergerakan Negara-negara Berkecuali (NAM) mula ditubuhkan sebaik sahaja 25 buah
Negara-negara berkecuali beserta 3 buah negara pemerhati menghadiri persidangan
pertama iaitu Persidangan Ketua-ketua Negara atau Kerajaan Negara-negara
Berkecuali (NAM) di Belgrade, Yugoslavia bermula pada 1-6 September 1961[10].

Pergerakan ini diasaskan oleh Presiden Tito (Yugoslavian), Presiden Nasser
(Egypt) dan Perdana Menteri Nehru (India) dan disokong sepenuhnya oleh Presiden
Indonesia iaitu Soekarno dan Presiden Ghana iaitu Nkrumah.

Dalam pada masa yang sama, Pergerakan ini terbentuk hasil daripada Perang Dingin
(Cold War) yang berlaku pada lewat tahun 1940-an sehingga awal tahun 1990-an.
Pergerakan Negara-negara Berkecuali (Non-Align Movement-NAM) ditubuhkan pada
tahun 1961 di Belgrade, Yugoslavia. Pergerakan ini berpegang kepada prinsip
berkecuali iaitu tidak memihak kepada mana-mana ideologi sama ada Blok Barat
(demokrasi) atau Blok Timur (komunis).

Prinsip tersebut menekankan betapa pentingnya sesebuah negara atau kuasa
menghormati kemerdekaan dan kedaulatan negara lain. Pendirian memihak kepada
mana-mana blok hanya akan mewujudkan suasana tegang yang boleh mencetuskan
keadaan politik yang tidak stabil.

Negara-negara berkecuali merujuk kepada negara-negara yang tidak memihak kepada
mana-mana blok dunia sama ada Blok Barat (yang diketuai oleh Amerika Syarikat
dan disokong oleh Britain, Perancis dan negara-negara yang mengamalkan konsep
demokrasi-kapitalis) atau pun Blok Komunis (yang diketuai oleh Rusia dan
disokong oleh Negara China, Jerman Timur dan negara-negara yang mengamalkan
konsep komunisme). Kedua-dua blok ini telah memperkuatkan tentera masing-masing
dan mengadakan konfrontasi secara aman yang dikenali sebagai “Perang Dingin”.

Sebagai langkah menyekat perkembangan komunisme, Amerika Syarikat telah
membentuk Pertubuhan Perjanjian Asia Tenggara (SEATO) pada tahun 1955 yang
ahlinya terdiri daripada Amerika Syarikat, Britain, Perancis, Pakistan, Negara
Thai dan Filipina. Kebanyakan negara di Asia dan Afrika yang merdeka dan sedang
membangun tidak mahu terbabit dalam Perang Dingin itu dan tidak mahu menyertai
SEATO. Negara-negara tersebut telah mengamalkan dasar berkecuali dan tidak mahu
memihak kepada mana-mana pihak kerana tidak mahu terbabit dalam sebarang
pertempuran antara kedua-dua blok tersebut.

Secara kesimpulannya, Pertubuhan Negara-negara Berkecuali merujuk kepada
negara-negara yang tidak memihak kepada mana-mana blok dunia, sama ada Blok
Barat atau Blok Timur. Yang mana pergerakan ini sangat aktif dan bebas membuat
keputusan atau dasar mengikut pandangan mereka dan sememangnya pergerakan ini
menggalakkan kerjasama dalam semua bidang terutamanya bidang politik, ekonomi
dan sosial dikalangan negara-negara membangun.

TUJUAN PENUBUHAN NAM

Tujuan penubuhan NAM setelah diisytiharkan dalam Pengisytiharan Havana 1979
ialah untuk memastikan kemerdekaan, kedaulatan, integriti dan keselamatan
negara-negara berkecuali dalam memerangi imperialisme, kolonisme, neo-kolonisme,
pemisahan bangsa, perkauman dan pencerobohan dari bangsa asing, pekerjaan dan
dominasi terhadap kuasa serta kumpulan politik.
<<>>Selain itu dalam laman web Jabatan Penerangan juga ada membincangkan
tentang tujuan penubuhan NAM. Antara tujuannya ialah :

i. Memupuk kerjasama yang erat di kalangan negara anggota.
ii. Menjadi forum untuk negara anggota menyuarakan pendirian
berhubung isu-isu semasa.
iii. Mengelakkan negara-negara kecil terlibat dalam peperangan
ideologi.
iv. Memperjuangkan hak dan kepentingan Negara-negara sedang membangun.
v. Mengubah haluan perjuangan <<NAM>> daripada hal-hal politik kepada
isu-isu ekonomi.
vi. Meningkatkan muafakat dan kesepakatan di kalangan anggota <<NAM>>
melalui rundingan.
vii. Meninggikan keupayaan ekonomi dan daya saing <<NAM>> supaya
pertubuhan ini dihormati.

Secara kesimpulannya, daripada tujuan utama NAM yang dibincangkan telah
melahirkan beberapa prinsip yang digunakan oleh negara-negara anggota NAM ini.
Antaranya ialah:

i. Menghormati kemerdekaan, kedaulatan dan keutuhan sesebuah
negara.
ii. Mengelakkan campur tangan dalam hal ehwal sesebuah negara.
iii. Menyelesaikan segala perselisihan antarabangsa secara damai.
iv. Menghormati hak asasi manusia

Malaysia Sebagai Sebuah Negara Berkecuali

Pada dasarnya, pergerakan ini diasaskan pada tahun 1955 dalam Persidangan
Kemuncak Negara-negara Berkecuali di Bandung, Indonesia yang dihadiri oleh 25
buah negara dari Asia dan Afrika yang mengamalkan dasar berkecuali.

Kini, pergerakan ini dianggotai oleh lebih 100 buah negara yang sebahagian
besarnya terdiri daripada negara dunia ketiga yang terletak di Asia, Afrika dan
Amerika Latin. NAM diasaskan di Bandung, Indonesia pada tahun 1955 walaupun
istilah ‘berkecuali’ datangnya dari idea Perdana Menteri India, Jawaharlal Nehru
dalam ucapannya di Colombo, Ceylon (Sri Lanka)[11]. Di Colombo, Nehru
memperkenalkan 5 tonggak asas dalam menjalin hubungan antarabangsa di mana ia
turut dikenali sebagai ‘Panchseel’ iaitu:

i. Hormati kawasan
ii. Saling tidak menceroboh antara Negara
iii. Saling tidak mencampuri urusan hubungan tempatan
iv. Mewujudkan saling kesamaan dan menguntungkan
v. Mewujudkan keamanan

Pada bulan April tahun berikutnya, satu persidangan telah diadakan di
<<Bandung>> dan dinamakan Persidangan Bandung. Prinsipal ‘Panchseel’ telah mula
diperkembangkan dan disinilah bermulanya pembentukan konsep pengecualian.

Konsep ini menyarankan negara-negara anggota tidak terlibat dalam Konfrontasi
Ideologi Timur-Barat semasa Perang Dingin. Secara tidak langsung negara-negara
anggota akan berusaha untuk mencapai kemerdekaan, pembangunan ekonomi dan
pembasmian kemiskinan.

Malaysia mula menyertai Pergerakan Negara-negara Berkecuali pada tahun 1970.
Penyertaan Malaysia ini dibuat berlandaskan beberapa faktor yang menjadi
pegangan negara sejak merdeka iaitu:

i. Menyelesaikan secara aman terhadap apa-apa pertikaian.
ii. Menghormati keutuhan dan kedaulatan wilayah negara lain.
iii. Mengamalkan prinsip hidup bersama secara aman.
iv. Tidak campur tangan dalam urusan negara lain, sama ada gerakan
subversif atau lain-lain gerakan sekali pun.

PERANAN MALAYSIA DALAM NAM

Sejak menjadi anggota NAM, Malaysia telah memberi sumbangan yang besar dalam
pertubuhan ini. Antaranya ialah:
i. Memainkan peranan penting dalam mempertingkatkan kerjasama
antara negara sedang membangun dengan negara miskin melalui apa yang dikenali
sebagai “Kerjasama Selatan-Selatan”.
ii. Mempelopori perang penyalahgunaan dan pengedaran dadah di
peringkat antarabangsa.
iii. Memperjuangkan Isu Antartika sebagai hak warisan bersama manusia
sejagat.
iv. Berusaha dalam menghapuskan dasar apartheid di Afrika Selatan.
v. Mempertahankan pendirian pergerakan ini berhubung dengan isu-isu
tertentu dalam sidang dan forum antarabangsa, termasuk persidangan PBB.

Secara keseluruhannya, Malaysia telah memainkan peranan yang berkesan dalam
Pergerakan Negara-negara Berkecuali sejak menganggotai pergerakan ini sejak
tahun 1970. Sebagai pengiktirafan terhadap peranan dan komitmen Malaysia yang
aktif dalam pergerakan tersebut, Malaysia telah dipilih menjadi Pengerusi NAM
untuk tempoh tiga tahun iaitu dari tahun 2003 hingga tahun 2006[12]. Kesemua ini
melambangkan pengiktirafan antarabangsa terhadap sumbangan Malaysia di peringkat
global.

Negara-Negara Anggota NAM

Antara ahli-ahli NAM:

Organisasi pemerhati: Kesatuan Afrika | Liga Arab | Pertubuhan Bangsa-Bangsa
Bersatu

14.6 PERTUBUHAN BANGSA-BANGSA BERSATU (PBB)
Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB) telah ditubuhkan pada 24 Oktober 1945 di
San Francisco, Amerika Syarikat. Bilangan negara anggota PBB bertambah kepada
191 buah negara. Matlamat–matlamat utama PBB ialah:

i. Mengekalkan keamanan dan keselamatan dunia
ii. Menggalakkan kerjasama antarabangsa dalam bidang-bidang ekonomi,
sosial dan kebudayaan
iii. Melindungi hak-hak asasi manusia tanpa mengira jaum,jantina atau
agama.

Antara program yang dilaksanakan oleh PBB ialah:

i. Majlis Perhimpunan Agung
ii. Keselamatan bagi menentukan dan memutuskan isu-isu keselamatan
melalui kuasa veto.
iii. Majlis Ekonomi dan Sosial PBB bagi meningkatkan taraf hidup.
iv. Bantuan kecemasan kepada mangsa peperangan, terutama kanak-kanak.
v. Pertubuhan Palang Merah Antarabangsa.

Strategi yang digunakan oleh PBB bagi mencapai matlamat yang telah digariskan
ialah:

i. Persidangan perwakilan negara anggota bagi menyelesaikan masalah
pertikaian yang melibatkan negara-negara anggota.
ii. Menyelesaikan sebarang isu atau pertelingkahan dunia.
iii. Mengadili sebarang pertikaian antarabangsa.
iv. Mengendalikan program PBB melalui agensi termasuk Pertubuhan
Kesihatan Sedunia (WHO), Pesuruhjaya Tinggi Bangsa-Bangsa Bersatu bagi
Orang-Orang Pelarian (UNHCR), Rancangan Pembangunan Bangsa-Bangsa Bersatu (UNDP)
dan Tabung Kanak-Kanak Bangsa-Bangsa Bersatu (UNICEF).
v. Khemah-khemah pelarian sebagai penempatan pelarian didirikan untuk
berlindung, memperoleh makanan, pakaian dan perubatan.
vi. Membantu pelarian Vietnam dan Kampuchea dan mendirikan penempatan
sementara.

Keahlian PBB terbuka kepada semua negara yang merdeka dengan syarat mereka
bersetuju menerima Piagam PBB. Badan-badan PBB yang utama ialah:

(1) Majlis Perhimpunan Agung
(2) Majlis Keselamatan
(3) Majlis Amanah
(4) Majlis Ekonomi dan Sosial
(5) Mahkamah Pengadilan Antarabangsa
(6) Sekretariat

Ketua PBB ialah Setiausaha Agung. Setiausaha Agung PBB yang pertama ialah Trygve
Lie dari Norway. Keputusan Perhimpunan Agung mengenai perkara-perkara yang
mustahak dibuat berasaskan sokongan 2/3 daripada ahli-ahli yang hadir. Keputusan
mengenai perkara-perkara lain hanya memerlukan sokongan lebih suara.

Persekutuan Tanah Melayu menyertai PBB pada tahun 1957 dan meneruskannya selepas
pembentukan Malaysia pada 16 September 1963. Malaysia merupakan penyokongnya
yang kuat.

Bagi menjamin dan memastikan peranan Malaysia yang aktif dalam PBB, Malaysia
melalui Kementerian Luar Negara, khususnya melalui Jabatan Bahagian Politik
Pelbagai Hala bertindak merumuskan pendirian dan peranan Malaysia di pertubuhan
tersebut[13].

Selaku ahli PBB, Malaysia menyertai secara aktif dalam perbincangan PBB dengan
menyuarakan pendirian mengenai pelbagai isu yang mempunyai kepentingan kepada
Malaysia dan negara-negara membangun.
Bukti komitmen Malaysia terhadap perkembangan dunia yang aman dan adil ialah
penyertaan Malaysia dalam sembilan misi pengaman PBB seperti di Congo,
Bosnia-Herzegovina, Angola, Timur Leste dan lain-lain. Selain itu, Malaysia juga
telah dilantik untuk menganggotai Majlis Keselamatan PBB dan Suruhanjaya Hak
Asasi Manusia PBB.

KESIMPULAN

Pengenalan sesebuah dasar terutamanya dasar politik di Malaysia sesungguhnya
telah memberi kesan ke atas sikap penduduk Malaysia, budaya kerja, mutu kerja
dan kedudukan Malaysia di mata dunia melalui dasar luar Malaysia. Kesemua
perkara ini boleh dikatakan telah memenuhi matlamat dan hasrat Wawasan 2020.
Usaha kerajaan untuk membangunkan negara melalui usaha-usaha yang dijalankan
tidak harus dipandang ringan memandangkan dengan adanya dasar inilah yang telah
membentuk perpaduan negara, keamanan dan kekayaan negara kita yang dimiliki
sekarang.

RUJUKAN

1. Mardiana Nordin & Hasnah Hussin, Pengajian Malaysia, Selangor:
Penerbit Fajar Bakti.

2. Nazaruddin Hj. Mohd Jali, Maarof Redzuan & Asnarulkhadi Abu Samah,
Kenegaraan Dan Kewarganegaraan, Pearson Hall Sdn Bhd.

3. Ranjit Singh Malhi (Dr), Pengajian Am: Kenegaraan Malaysia, TQM
Consultants Sdn Bhd.

4. Ruslan Zainudin, Mohd Mahadee Ismail & Zaini Othman, Kenegaraan
Malaysia, Selangor: Penerbit Fajar Bakti.

5. Wong Khek Seng, Raminah Hj. Sabran & Kok Meng Kee, Pengajian Am
Kertas 1 & 2, Selangor: Penerbit Fajar Bakti.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] Mardiana Nordin& Hasnah Hussin, Pengajian Malaysia,Penerbit Fajar Bakti,Hal
251.
[2] Ibid,Hal 252.
[3] Ibid,Hal 252.
[4] Ibid,Hal 252.
[5] Ibid,Hal 253.
[6] Ibid,Hal 254.
[7] Dr. Ranjit Singh Malhi, Pengajian Am Kenegaraan Malaysia,TQM Consultants
Sdn.Bhd, Hal 223.
[8] Nazaruddin Hj. Mohd Jali,Maarof Redzuan, Asnarulkhadi Abu Samah, Kenegaraan
Dan Kewarganegaraan, Pearson Hall Sdn.Bhd Hal 347.
[9] Ibid,Hal 348.
[10] Wong Khek Seng, Raminah Hj. Sabran,Kok Meng Kee,Pengajian Am Kertas 1
&2,Penerbit Fajar Bakti Hal 341.
[11] Ibid,Hal 341
[12] Ruslan Zainudin,Mohd Mahadee Ismail,Zaini Othman, Kenegaraan
Malaysia,Penerbit Fajar Bakti,Hal 314.
[13] Ibid,Hal 315.

Posted by Unknown at 10:41 am 1 comment:
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to FacebookShare to Pinterest

Older Posts Home

ABOUT ME

Unknown View my complete profile

CHATING

PAGES

* Home

BLOG ARCHIVE

* ▼ 2014 (16)
* ▼ September (9)
* BAB 15: DASAR POLITIK
* BAB 14: DASAR SOSIAL
* BAB 13: DASAR EKONOMI
* BAB 12: MAJLIS AMANAH RAKYAT
* BAB 11: SURUHANJAYA
* BAB 10: KERAJAAN TEMPATAN
* BAB 9: KEMENTERIAN
* BAB 8 : STRUKTUR PENTADBIRAN KERAJAAN PERSEKUTUAN
* BAB 7: PERLEMBAGAAN MALAYSIA
* ► August (7)

pengajianmalaysiaikmtsya.blogspot.com Open in urlscan Pro 2a00:1450:4001:80f::2001 Public Scan

Form analysis 0 forms found in the DOM

Text Content

pengajianmalaysiaikmtsya.blogspot.com Open in urlscan Pro
2a00:1450:4001:80f::2001 Public Scan

Form analysis
0 forms found in the DOM